نقش برنامه ریزی منطقه¬ای در توسعه پایدار

منابع

حمیدی، مسعود، (۱۳۹۲)؛ برنامه ريزي شهري و منطقه اي رهيافت توسعه پايدار، همایش معماری و شهرسازی و توسعه پایدار.

کلانتری، خلیل، عبداله­زاده، غلامحسین (۱۳۹۱)؛ برنامه­ریزی فضایی و آمایش سرزمین، تهران، فرهنگ صبا.

مرصوصي نفيسه، بهرامي پاوه رحمت اله، توسعه پايدار شهري، تهران، دانشگاه پيام نور، ۱۳۸۹٫

موسوي ميرطاهر، (۱۳۸۶)، مشاركت اجتماعي يكي از مولفه هاي سرمايه اجتماعي ، فصلنامه علمي پژوهشي رفاه اجتماعي ،سال ششم ،شماره ۲۸ ،ص ۳۲٫

احمدي فرهاد، معماري پايداري، مركز مطالعاتي و تحقيقاتي شهر سازي و معماري، مجله آبادي، ۱۳۸۲٫

حسين زاده دلير كريم، برنامه ريزي ناحيه ای، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انساني دانشگاه­ها (سمت) تهران، ۱۳۸۰٫

.http//sari gelin.ir                    رضا، ۱۳۸۷،

Macmillan1996 ، Jack: Urban Land Economics ،Harvey

Brenner, N. (2004) New State Spaces: Urban Governance and the Rescaling of Statehood, Oxford University Press: Oxford.

CEC (1997). Council Directive 97/11/EC of 3 March 1997 amending Directive 85/337/EEC on the assessment of certain public and private projects on the environment. Official Journal, L73/5. 3 March. Brussels: Commission of the European Communities.

Pennington, M. (2002) Liberating the Land: The case for Private Land- Use planning, Institute of economic Affairs: London.